ابنُ مُلجَم، عبدالرحمن بن ملجم مرادی حمیری تجوبی. او از خوارج و متعصب در طریقت خویش بود. و با برک بن عبدالله تمیحی و عمرو بن بکر سعدی در خانۀ کعبه سوگند یاد کردند که در روزی معیّن امیرالمؤمنین علی علیه السلام و معاویة بن ابی سفیان و عمرو بن العاص را بقتل رسانند و بگمان خویش از آن رفع اختلاف مسلمانان میخواستند عبدالرحمن در نوزدهم رمضان سال چهل از هجرت هنگام نماز صبح بمقصود خویش نائل آمد و آن دو بر معاویه و عمرو دست نیافتند. پس از وفات امیرالمؤمنین علی علیه السلام وی را به قصاص بکشتند و او را مسلمانان لقب اشقی الاشقیا دهند.
آمار
وب سایت:
